Onderwerp
- #Motivatie
- #Amygdala
- #Planning
- #Dopamine
- #Procrastinatie
Aangemaakt: 2024-10-17
Aangemaakt: 2024-10-17 23:35
Procrastinatie is een veelvoorkomend probleem tegenwoordig; procrastinatie in studie, werk en persoonlijke planning. Je hebt misschien plannen voor morgen, of een gedetailleerd plan voor de toekomst gemaakt. Maar je lijkt altijd wel een paar redenen te hebben waardoor je hersenen op "pauze" gaan. Ja, je hebt problemen met je procrastinatiegewoonte. Om dit probleem te verbeteren, moet je de exacte oorzaak kennen van waarom we vaak onze plannen uitstellen.
Er zijn veel oorzaken voor procrastinatie, maar twee belangrijke factoren hebben een sterke invloed op deze gewoonte: de amygdala en dopamine.
1. Amygdala is een onderdeel van het limbisch systeem in de hersenen en speelt een belangrijke rol bij het verwerken van emoties, vooral emoties gerelateerd aan angst en bezorgdheid. Wanneer je geconfronteerd wordt met een stressvolle of angstaanjagende taak (zoals een groot project of een moeilijke klus), kan de amygdala een potentieel gevaar detecteren, wat leidt tot de "vecht-of-vlucht"-reactie. Deze reactie zorgt ervoor dat mensen de taak willen vermijden, wat leidt tot uitstelgedrag om tijdelijk stress te verminderen en negatieve emoties te ontwijken.
2. Dopamine is een belangrijke neurotransmitter die een rol speelt bij het reguleren van het beloningssysteem van de hersenen en het gevoel van voldoening. Het beïnvloedt motivatie en hoe mensen op zoek gaan naar beloningen. Mensen hebben de neiging om op zoek te gaan naar kortetermijnbeloningen in plaats van geduldig te werken aan langetermijnbeloningen. Dit heeft te maken met een proces dat "temporal discounting" wordt genoemd - het onderschatten van de waarde van toekomstige beloningen.
Wanneer dopamine wordt geactiveerd, zijn mensen vatbaarder voor verslaving aan "onmiddellijke beloningen", zoals het scrollen door sociale media, tv kijken of gamen, en het uitstellen van belangrijkere maar emotioneel minder aantrekkelijke taken. Naast het stimuleren van het zoeken naar onmiddellijke voldoening, kan een dopaminetekort leiden tot een gebrek aan motivatie om aan moeilijke of niet direct plezierige taken te beginnen. Dit kan verklaren waarom sommige mensen uitstelgedrag vertonen wanneer ze geen interesse of motivatie voelen voor het werk dat moet worden voltooid.
Om procrastinatie te stoppen, moeten methoden worden gebruikt om negatieve emoties veroorzaakt door de amygdala te beheersen en de manier waarop de hersenen reageren op onmiddellijke beloningen die dopamine oplevert te veranderen. Hieronder volgen enkele effectieve methoden:
1. Beheer negatieve emoties van de amygdala: door middel van meditatie, yoga en diepe ademhalingsoefeningen kun je het proces van de amygdala-activiteit herkennen, de aanwezigheid ervan accepteren en stap voor stap de invloed ervan op de hersenen beheersen en verminderen.
2. Verbeter planningvaardigheden en taakafbakening: het opsplitsen van langetermijnplannen en grote taken in kleinere, beter beheersbare taken vergroot de motivatie en vermindert uitstelgedrag.
3. Herstructureer het mechanisme van onmiddellijke beloningen voor de hersenen: in plaats van alleen te vertrouwen op onmiddellijke beloningen van sociale media, films of games, creëer kleine beloningen voor elke stap die je zet in de voltooiing van je taken of plannen.
4. Laat de gewoonte om op inspiratie te wachten varen: actie is niet alleen het resultaat van motivatie, maar ook de oorzaak ervan. Begin dus met werken in plaats van te wachten tot de motivatie komt.
5. Creëer een afleidingsvrije omgeving: verwijder afleidingen zoals telefoonmeldingen, e-mails en andere afleidingen. Dit is een effectieve methode om de focus op je taken en plannen te verhogen.
Dit zijn enkele inzichten in procrastinatie en vijf methoden om procrastinatie te overwinnen. Dit artikel analyseert het vanuit het innerlijke perspectief van de mens, met betrekking tot het werkingsmechanisme van de amygdala en dopamine. Twee belangrijke factoren die de hersenen ertoe aanzetten om beslissingen te nemen over uitstelgedrag, gebaseerd op negatieve emoties en het verlangen naar onmiddellijke beloningen.
Reacties0